Seher yeli vurur her gün sineme.
Gece küsmüş bana uyumam diye.
Konuşsaydı şafak ile bilirdi,
Gecem ağlar, günüm ağlar yar diye.
Tan vaktinde "Batan güneş" şahadettir halime,
Kimselere söyleyemem “Ar” diye…

Uykusuz gecelerden güne varan gafletim,
Gönlüm yücededir, sevdam üstüne.
Vefasıza meyil etmiş yüreğim,
Benliğinle, tüm kalbinle sar diye,
Gecem de gam, günüm de gam erdiğim,
Yazın sıcak, kışın gelmez kar diye…

Söz söylenmez nazlı yâre, diller perişan.
Firkatiyle yanar gönlüm har diye,
Koklayıp da veremedim güller perişan.
Aklım şaşar bu ayrılık ah u zar diye,
Küstürmüşüm bedenimi teller perişan,
Ak saçımdan düşen teller mar diye...

Kadir Mevla’m alsın onu cennet-i alasına,
Düşmem cehennemlik deyip zalim yasına.
Ol-cennet ki, mükâfatı var diye,
Kocadığım bu sevdayla medet eylemem.
Cehennemin ateşiyle yandım dünyada,
Karşılığı bekleyemem bana düşen kâr diye…

Sırat köprüsünden geçerken yolum,
Melekler olmasın, kanadım, kolum.
“O” dünya da çok çekti, ahret ona dar diye.
Kollasınlar sevdiğimi, görmesin zulüm,
Deli gönlüm duacısı, ben seven kulum.
Zehir şerbet olup akar, ballar akan nar diye…

Emir için Rabbime ettim dua.
Kavil ettim peygamber rızasıyla.
Eremedim kavilime, dünya da.
Kömür gözlüm, dertlere sarar diye,
Aşığını maşukuna versin yaradan,
Yananlara merhem olsun her dua.
Dağlarında Ferhat, Şirin yar diye.
Gönülleri yunmayanlar çıksın aradan,
Cehennem azabında sorgu, sual var diye.

MEHMET FİKRET ÜNALAN