Bu mevsimde ve bu şehirde yaşamak, yalnızca…
Sıkıntıdan boğulmak ve özlemek seni bu kış mevsimlerinde
Keşke iç açım, bir üçgenin iç açısı kadar basit olsa
Sebepler dairesinde yitirilse de tüm umutlar ve hissedilse de yalnızlıklar
Yine isyan etmemek ki bu mevsimde ve bu şehirde yaşamak, yalnızca…
Yalnızca… sana dair özlemleri dile getirmek var bugün
Senin için kaldırmak kadehleri ve sensizliğe içmek var bugün

Seni bu mevsimde bu şehre gömdüm
Ve gömdüğüm gün bende öldüm…
*
Merak etme beni, iyiyim ben
Biraz sol yanım üşüyor ve tek kişilik yatağa küçük geliyorum o kadar
Ha birde şiirler okuyorum kendi kendime bazen, bazen de yazıyorum hele bu mevsimde…
Bu mevsimde şiirler yazmakta ayrı bir tat veriyor insana
İnan iyiyim sen sakın korkma
Her ne kadar tüm sevdiklerim vursa da
Yaşayabiliyorum tek başıma

Seni bu mevsimde bu şehre gömdüm
Ve gömdüğüm gün bende öldüm…

Sen gittikten sonra hele ki bu mevsimde
Ayrı bir tütün kokuyor odam
Yemeklerin ayrı bir tadı var
Ve çaylar sen gidince biten tüpe inat sobada kaynıyor
Bir şekilde yaşıyor insan bu mevsimde ve bu şehirde
Bazen rakıya su koyuyorum yanlışlıkla bazen sigarayı tersten yakıyorum
Ama bunlara rağmen yaşıyorum bu mevsimde ve bu şehirde

Seni bu mevsimde bu şehre gömdüm
Ve gömdüğüm gün bende öldüm…

Hayır görmek için uğraşmıyorum seni
Ki zaten hiç geçmedim iş yerinin önünden inan ki,
Evinin önünde sabahlamadım hiç ve hiç ağlamadım
Görmedim uzun saçlarının benden sonraki kısa halini
Topuklu ayakkabının tıkırtısını inan hiç dinlemedim
Sen nasıl yaşıyorsan bende biraz öyle yaşıyorum işte
Sen ne kadar iyisen bu mevsimde hele ki bu şehirde bende biraz öyleyim işte

Düşünme beni
Alıştım artık sevdiklerimi kaybetmeye
Ve biliyordum sevdiğim zaman kaybedeceğimi de
İnadına sevdim zaten bırak da acı çekmek biraz hakkım olsun
Ne olacak rakıya su kattım ise dünyanın sonu değil ya
Muştularda heder olmayacak ya biçare ömrüm
Her şey olacağına varıyor sebepler dairesinde
Hele ki bu mevsimde ve bu şehirde
Kadere boyun eğmeler bir başka oluyor.

Seni bu mevsimde bu şehre gömdüm
Ve gömdüğüm gün bende öldüm…
Mim Kemal TANRISEVER