2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1560
Okunma

yorgunum...
...
sesim...
bileklerim...
zihnim...
ve kirlenmiş ellerim kadar....
d’üşüyorum... ve d’üşüşüyor beynimde k’anlık bir gülümseyişle ölüm.... düştüğüm her zerreye bir ben b’ölüyorum...
hiç olmadığım kadar karanlık düşler yoruyorum kendime,.. yarınımı saklıyorum yine kirletecek ellerime inat.. bugünümden göç’ebeleniyorum sonra; gözleri yumuk gençliğimin 3,2...1 sularında...
hadi kör et gözlerimi tüm renklere...ne dersem o olsun yeşilin rengi...karanlık, gözlerimden daha çok korkutamasın beni.. hadi zifiri et beni, boya renksizce...çıldırmış renkler düşleyeyim hecelerine, duyulası mavileri getir bana ..uzak tut! uzak tut gözümdeki karanlıktan renkleri...renksizce boya, en çok da maviye beni..
.
5.0
100% (4)