artık daha alçak sesle çıkıyor gecenin sesi
_ne kapanmış onmaz bir korku
çünkü ıramış yıldızlarda
çünkü çekmiş gölgesinden halesini ayın kisvesi.

bir elin hayta parmağıydı işaret
onlarcası başındaydı kuyunun
saatin aksi yönünde esiyordu rüzgar
gölgelerin arasında hırıltılı çığlıklar

şemsi deği
kameri kuyuya atmışlar...

ne yapmalı diye çırpındı beş parmaktan en serçesi
ya şafak kuyudan çekmeden önce sökerse...

ışıklar yanıp söndü
alelacele eğreti fenerler sırıttı gecikmiş
ilk çağdan kalma karga mezarı çoktan eşmiş.

vah dedi beş parmağın en şehadeti hırpani
hay allah
yerindi yerim yerim
avuntu çıktı karşısına.

bütün yitimlerin ilk ağlaşında
söner yıldızlar biliriz
bütün sesler yabanda diken olur
batar elmacık kemiklerine yaş yaş
kan savrulur biliriz

eğle sen şimdi acını dedi
beş parmağın en başı koca başlısı

vay da ben nasıl ağlayım şimdi sesim tufanda kaldı

al birini vur ötekine günlerin
sök dilimden alfabeyi
bakır bakır tadı kalsın

onculayın aktı zaman
kurudu gözüm yaşı
çatladı ses
korkak bir nefes bitti omuz başımda

ah gülü...

dediler sarı verir goncasını
açanda kızıl olur
eski bir yağmur düşer
sabahtan evvel üzerine
göz açar.

ninni söyle
ninni söyle
avunsun yalnızlığı.