ismin saklıdır kendi zindanımda
zindanımda kaybolmuş
çalınmış gölgeleriyle bir şehir
ve şimdi
sensizliğin orta yerinde
durmaksızın ağlıyor
bu yağmurlar... tutsak...

yüreği hasretinle kanayan bir gece armağan ediyorum sana
dindir acısını, sarıl sıkıca, ısıt nefesinle
yokluğuna ağlayan şiirler getirdim
kabul et... bu gece sana...

ve gece, yeniden
dilek tut kayan yıldızlardan
"alem düşman kesilir seni sevdiğim zaman"

duymuyorsun....

bahara inat gözlerinde
mevsimler gelip geçiyor... takvimler de biliyor
yokluğunda yoruldum
yabancılaştı bu şehir acılarıma
gittiğinden beri... bari sen iyi misin
aynı türkü durur mu dilinde...

şimdi bozkırın orta yerinde
ben o yoldan çıktım yine...
ay ışığı buğday tarlalarında kayıp
aklımda yine aynı soru
ve karanlık bir gece kucaklıyor beni

gecelerin neden bu kadar uzadığını
ve içimdeki boşluğu nasıl dolduracağım
kimse söylemiyor...