“Cennete giremezsiniz, sizler iman etmedikçe,
İman etmiş olmazsınız, birbirinizi sevmedikçe”

Bu hadisin manasına, gereğince eğildik mi?
Seviyorum demeyin’en, biz sevdik mi, sevildik mi?

Bu kâinat, bu âlemler, sevgi ile yaratıldı,
Sevgilerle bezenerek, aşk zevkiyle donatıldı.

Bu manada iman nedir, sevgi saygı ne ola ki?
Göstermelik, özden gelmez dilden çıkar zoraki.

Acıları, sevinçleri, paylaşmadan, bölemeden,
Sevgi anlam kazanamaz, sonucunu göremeden.

Yıkılası insan görsek, inadına köstekleriz,
Kaz gelecek bir yer görsek, civcivlerle destekleriz.

İmanın da şahidi yok, varsayımla, hüsnü zandır,
Sevgi ise, şahitlidir, çokta çetin imtihandır.

Dostun dosta muhtacını, basiretle görmeyince,
Görse bile dostluk biter, istemeden vermeyince.

İstesen de vermemeye, tükenir mi? Bahaneler,
Sevgilerin katilidir, hal bilmeyen şahaneler,

Yaralı sen yinede sev, İmanında kemal bulsun,
Cehennemde yaşasan da, cennetteki onlar olsun.

27.09.2011…Mustafa Yaralı