Vahdeti kim anlar? Kesret olmasa,
İkiliksiz, kati birlik bilinmez.
Gerçek yiğitlikte, değişmez yasa,
Meydana gelmeden, erlik bilinmez.

Gardiyanlık varken, nefis kurdunda,
Mühimmatta yoksa, gönül ordunda,
Çoğumuz mahkûmuz, kahır yurdunda,
Esaret olmadan, hürlük bilinmez.

İnsanlar, eşyalar, paklık bürünür,
Kılık kıyafetler, pek hoş görünür,
Miski amber gibi, koku sürünür,
İçteki Tahirlik, kirlik bilinmez.

Gönül yarda gerek, ellerde kârda,
Ahkâm, istikamet, hedef art arda,
Her madenin ayrı, değeri var da,
Mihenge vurmadan, zerlik bilinmez.

Karanlık şehir’e, kandil takmadan,
Her bir köşesine ışık yakmadan,
Mahiyetindeki, halka bakmadan,
Amirlik, valilik, mirlik bilinmez.

Enfüsü, afakı, zahir, batını,
Zat’a vermeyince, kendi zat’ını,
Tevhitle örmeden, gönül çatını,
Kemal’e ermeden, pirlik bilinmez.

La ilahe deyip, inkâr etmeden,
Ayan açık, hafi, şirkler bitmeden,
Fenadan bekaya, sefer etmeden,
Yaralıda aşk, zevk, dirlik bilinmez.

19.09.2011…Mustafa Yaralı


Dost şair sayın Behlül’de

Ne güzel yazmışsın üstad-ı aziz
Okudukça haz duyulur çok leziz
Ortak inanç farkımız yok, hepimiz
Tefrika görmezsek birlik bilinmez.