tanıdıktır savaş
geleceğe üst baş dikilir
sözüm ona
oluşumuna
katkı yaparmış gibi evrenin
yalan ve talan
hey insanlık
biraz yavaş
yavaş

işbirlikçiler değişmez
paydalardan pay kapmaktalar
çoklara biçilense birer kefen
kuruldu kurulalı değil mi düzeni dünyanın
oyunlar aynı
oynanan

dermanı yok süte dursun
çare yoksunu analar
gözlerinde nur mu kalır
bebeklerinin
soğuk
ıslak
ve gri bakışlarından utanılmalıdır

en içerisine bakıp ta insanın
bakınız diyorlar
aç çocukları dünyanın
bakınız
ve yazınız
bir de geleceğe selamlarımızı söyleyin tarafımızdan
hangi renk ise deriniz
yazınız
ve utanmayınız

bir kadın sesleniyor
cılız bir el tutup ellerimizden sol göğsüne
sütü çekilmiş memelerinden kan yağdırırcasına vicdanlara
dökülüyor dudaklarından
sessiz
nefesi ile
ninnileri kahırdan
uyanır mı hiç
boş memeden usanmış dudakları kağıt
ninnilerin sonsuzuna yatırılan bebekler

emeğin ter kokusundan nice nazlatmalarına bebeklerin
buğday başağı kadar dimdik
başkaldırısı kadar kutsal
yüz binlerce yıldan bu yana
bir dipçik gibi savuruluyor uykularına bebeklerin
daha ana kucağındayken giriyor rüyalarına isyan
insanın

24 ekim 2011 Denizli