Toprak Ana�ya, çiçekler diktim.
Yüreğimi, bıraktığım gibi,
Bırakmadım nadasta!
Toprak Ana�yı,
Bazen yağmur,
Bazen, gözyaşlarım suladı.
Tenim gibi, kurumuşluğa
Yüz tutturmadım, toprağımı.
Kuşlarım, serenat yapıyorlar.
Bende, içimden ismini, tekrarlıyorum
İsmini, haykıramıyorum.
Kimse bilmesin nazar değmesin!
Toprak Anam� da ki
Çınara, sana bakar gibi,
Bakıp, gözlerimle bin kez, seni çiziyor
Ve Çınara
Bin kez! İsmini zikrediyorum.
Ve diyorum ki
Ey! Yüce Çınar, yârim gibi, dimdik
Duruyor, eğilmiyorsun.
Adın, bende saklı kalsın diye,
Çınar koydum.

Adın Çınar olsun yârim!

Çiçeklerimi, seni okşar gibi, okşuyor
Senmişsin gibi, kokluyorum.
Uçuşan, kelebekleri gördükçe,
Bir günlük, ömürleri aklıma geliyor.
Sana kavuşamadan, binlerce gün,
Yaşasam ne çıkar neye değer?
Vuslat olsunda kelebeğin ömrü kadar,
Yaşamaya razıyım.
Sensiz, yaşamak saymıyorum, bu yaşamışlığı
Sana, olan aşkım, bin asra değer!

Adın Çınar olsun yârim!

Geceleri, bir sepet alıp,
Yıldız toplamaya çıkıyorum.
Benim, sevdiğim gibi, yıldızları sende seviyorsun ya
Sana, hediye etmek için, toplamaya çalışıyorum.
Çıldırmış olmalıyım ki yüksek dağda,
Erişeceğimi düşünüyorum.
Yârim! Sepetim boş, bedenim yorgun,
Gözlerim de yaş, Toprak Ana�ma, dönüyorum.

Adın Çınar Olsun Yârim!

Yüreğini, hayallerimde her dem, öpüyorum.
Senin, haberin yok ki kara sevdamdan!
Balkonumdaki, sardunyalara,
Bahçemdeki, güllere, menekşelere,
Güvercinlerime, Toprak Ana�ya sor!
Onlar! Sana olan tutkumu biliyorlar.
Çünkü! Onlar sırdaşım, dert ortağım, oldular.
Yalnızca, adını, sevdamı, onlara söyledim.

Adın Çınar olsun yârim�

Bilgehan Emirşanoğlu