Midye kabuğunun içine gizlenmiş,
Bir inci misali, hayallerimdi aşkım.
Erişmek için, okyanusun abisine,
Hiç düşünmeden, daldırdım hayallerimi
Ne zorluklara katlandım.
Fakat!
İnci değilde, bir serapmış aşkım.
Şimdi ben abis de kalan yüreğimi,
Çırpınarak, kurtarmaya çalışıyorum.
Kimse! Vurgun yemişliğimi anlamıyor.

ve

Girdaptan imdat seslerimi duymuyor.
İşte! Benim sol yanım her dem,
Hüzün hançeri yemeğe mahkum.
Hayallerimin, beyaz incisi,
Meğerse, siyah inci ve kapkara, yazımmış.
Hayallere, boş yere dalmışım

İstemiyorum! Ummanda boğulmaktan kurtulmayı
Kurtulsam! Ne olacak?
Biliyorum , kurtulursam,
İşte o zaman da,
Göz yaşlarım yüreğimi boğacak.

Ruhum, sevdaya esir kalacak.
Kim beni ben gibi, anlayacak?
Kim beni ben gibi, kurtaracak?
İstersem, beni ben, kurtarırım ancak...

Bilgehan Emirşanoğlu