11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1172
Okunma
Ne gündüzdü, geceydi
çağın yüz yıl dışında , ilerisinde hem
konuştum
duvarlarla kavga ettim
azarlandım
bebe gibi sallandım beşikte
gül büyüttüm durmadan
bülbülü kondurdum dala
titredi dal
rüzgarın müziğinde ufalandı yol
da insanlar kımıldamadı
yürüdüler
izlerinde kan , arkalarında taşlar
fırlatarak yaraladılar yüzlerini , yüzlerinde
yakıldı , boşaltıldı köyler ,istiflendi
insan geceydi , duvardı , uçurumlu
yol
teslim aldılar yıkıntıyı. yakıldı gül
ler bahçesinde prenses . zindanda dövüldü
yaşam . bir parça ekmekti ve zeytin
gözlü yar ıratıldı , gündüzden
aradım , buldum çiçeğimi ., çimende nem
duydu , duvarlar duymadı , işleri bozmaktı
kızlık zarını yaşamın , parmak ucunda direnen
dik durmaya önünde , yıkıntı duvarların
20 1 1998