2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1663
Okunma
Dünyaya açılan bir pencereden bakarken,
İçinde yalnızlık sırıtıyordu.
Telaşla sıradan bir ayakkabı seçerken,
Paris’in fişekli geceleri mutluluğu ağırlıyordu.
Kumral bir bayana yanaşırken,
Şansım gülüyordu.
Güzel şarkılar akıp geçerken,
Dinlemek yerine söylüyordu.
Gülüşüyle içimi ısıtırken,
İçim yanmaktan korkuyordu.
Romantik bir parçayla danslar başlarken,
Aşkın dili konuşuyordu.
Konserin bitişiyle herkes ayrılırken,
Paris’in yağmursuz geceleri beni kandırmıştı.
Son bakışıyla uzaklaşırken,
Yağan yağmur ayaklarımı ıslatmıştı.
Herkes gibi evin yolunu tutarken,
Islananlar iyice susmuştu.
Yanlızlıkların derinliklerinede gitsen,
Ömrü bitmeyen sevdalar kıvılcımla başlar.
YUNUS YOLOĞLU
Cevap Yaz