Uzak yolculuklar çiziyorum bildiğim bütün ölümlerden aşk coğrafyasında
Yüreğime çoğaldıkça çoğalan sevda denizinde o efsunlu gözlerinde
Yalnızlığın misafiri gözyaşlarım ve ölüm, her gece ölmek gibi bekler beni
Gün olur bu çarkı devran döner, üç günlük hayatta hakkını helal et!

Ruhu çalınmış bir bedenden geriye kalan ateş de küldür adamım...
Uzak şehirlerde bıraktım sevişmelerimi,,
Sabaha ise bir intihar...aşkını helal et, her gece ölmek gibi
Ilık bir rüzgar bana doğru esiyor ölüm ensemde bir tanem.

Bir ses var içimde... vakti geldi der gibi ürküyorum, tut ellerimi
Hangi sevda dayanabildi kendi fırtınasına bu coğrafyada
Korkuyorum bir tepenin rüzgarı uğulduyor kulağıma
Beynimi seller alıyor gözkapaklarım kapanıyor, korkuyorum...

Bir damla mutluluğa açım... daha vakit erken, doyamadım.
Zamansız dalından düşen bir yaprak gibi çrüyeceğim...
Parçalanmış yüreğimle, yavaş yavaş toprağa karışacağım.
Ölümüme ramak kaldı... hakkını helal et her gece ölmek gibi..

JANET KOHEN