……………………………………………………………………………………………………………………………
Bak
Heceli şiir’ler köylü işiymiş
Zavallının söylediği söze bak.
Sözüm ona edebiyat dışıymış
Zırtapoz’un savunduğu tez’e bak.

Taşlama bilmiyor, koşma bilmiyor
Aşk ile kaynayıp taşma bilmiyor
Duygusuz yaşıyor coşma bilmiyor
kafasızın taşıdığı öze bak.

Sülük Hüseyin’den deyiş duymamış
Verilen mesajda bir şey aymamış
Gereksizmiş ayak, uyak uymamış
Kör meret’in takındığı poza bak.

Atışm’olur muammalar çözülür
Kelimeler peş peşine dizilir
Kağıtsız kalemsiz türkü yazılır
Ustasının elindeki saza bak.

Köroğlu var Dağlarında Bolu’nun
Karacoğlan’ı var Anadolu’nun
YANIK AHMET gider Dadaloğlu’nun
Pirsultan’ın bıraktığı ize bak.




……………………………….

Yanık Ahmet
…………………………
1959 yılında Kırşehir İli,Mucur ilçesin’in Dalakçı köyünde doğdu. Asıl adı Ahmet Şahinoğlu’dur. İlkokulu Kırşehir’de, ortaokul ve liseyi daha sonraki yıllarda Ankara’da bitirdi.

Türkülerle içiçe bir ailede büyüdü ve küçük yaşlarda şiire başladı. Şiiri sevmesi yazmasında özellikle ilkokul öğretmeni Osman Sezen’in etkisi oldu.

1979 yılında askere gitti. Mahlası da orada karşılaştığı Mahmut Toprak tarafından verildi.

1982 yılından sonra Ankara’da yaşamaya başlayan Yanık Ahmet, Aşık Mihneti aracılığıyla şiire ilişkin bilgisini pekiştirdi.

Şiirlerinde sevdadan toplumsal sorunlara dek çeşitli konuları işlemektedir. Yanık Ahmet’in çeşitli araştırmalarda yeralan, değişik radyo ve televizyon programlarında aktarılan şiirleri »İçim Cız Etti« (2007) adıyla yayınlandı.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
________________________________________
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-221-)(-)(-)(

Şiir de şekilin, ne önemi var
Oku neler diyor orda öze bak
Hece hece nakış nakış işlenmiş
Adam neler diyor hele söze bak

Manayı sezmeyen bilir mi özü
Gönülde yangın var anlar mı közü
Ozanlar ne yapsın görmeyen gözü
Körmüdür,şaşı mı sen şu göze bak

Güzelleme,koçaklama,taşlama
Heceyi bilmeden söze başlama
Ağıt nedir bilmiyorsa haşlama
Kızarmadan fetva veren yüze bak

Mani,ninni,türkü özümüz bizim
Koşmayla semai gözümüz bizim
Varsağı,destanlar sözümüz bizim
Güneş görse eriyecek buza bak

İlahi’yle nutuk,devriye,nefes
Oysa şu Şathiye ne kadar enfes
Muammayı sorsan baştan düşer fes
Avrupadan ithal hele yoz’a bak

Methiyesi,taşlaması leb değmez
Ağıt olur dilden dile baş eğmez
Kültürümü bilmez,kabına sığmaz
Bozuk kumaş çünkü şunda beze bak

Lüzumsuz böyledir Türk’ün şiiri
Özünü unutmaz Türk’ün şairi
Böyle gördük bizler evvel ahiri
Sen onları boş ver hele bize bak

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz