Adım adım
An an yükseldi güneşim
Bir yer içinde, bin yer bekleyenim.
Gönlün uçsuz çağrışlarına kulak verdim
Bir yanım dünya,
Bir yanda ahir olan gerçek
Döndüm, büzüldüm kendi içime
Kara bir nokta oldum.
Öyle ki çekti her şeyi
Sıfır bir zaman
Sıfır bir yer...

Nasıl açılır bu kapanış derken
Çözüldü yer gök üstümden.
Oku dedi,
Yaratan Rabbin adına,
O ki insanı bir sevgiden yarattı.
El-Vedud Allah
En çok seven
En çok sevilen
Sevdi ki bu hayatı insana lutfetti.
Neyin eksik
Söyle
Gördüğün, göremediğin her şey
Hamd etmeye değer.
Şu soru önemli:
Say bakalım üstündeki onca nimeti
Eksik gedik gördüklerine sıra gelir mi?

Devam mı içine kapanmaya
Ne kadar cürmün var ki
Bedenin toprağın kardeşi,
Ruhun,
O latif alemden gelen.
Neden bedenin zevklerine yanmakta için
Yükselmek için ruhun kanatlanmalı.
Öyle ki, bu ruhun taşıyabileceği
Ahlaki ulvi şeyleri yüklemelisin
Hayat bunun için.
Değilse maddi her şey kalıcı burda
Mülk Allah’ın
Ne yapsan ne etsen kaldıramazsın.

(Eylül 2011 İstanbul)