1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1692
Okunma

Bir gece bir kemanın tellerinde ezilecek kalbim.
Öksüz bir çocuğun yalnız kaldığnı anladığı zaman.
Sonbahar da o katı kemana bir yaprak eşlik edecek.
Benden gidip,Beni öksüz bıraktığın zaman.....
Yalnızlığımın kaçıncı mabedidir gözlerin ?
Saymıyorum,sayamıyorum...
Seni tanımayan tanıdıklarıma,seni sormak geliyor içimden.
Sensizliği,sen’li,ben’li hayallerle kandırmak istiyorum sinsice..
Bitki olsaydım diyorum bazen,
Fotosentezleyip hasretini içimden atsam diyorum,
Öyle de imkansız,böyle de.
Hayat zaten hep bana insafsız.
5.0
100% (1)