0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1220
Okunma
Ateşteyken yanmaz idim
Kül etti gözlerin beni
Yağmurlarla sönmez idim
Serinledim gördüm seni
Bazen göktü bazen deniz
Bana bakan o gözlerin
Gök kararır kurur deniz
Ebediyen fer gözlerin
Sen gülünce güller açmaz
Utanırlar sen var iken
Güneş söner ışık saçmaz
Sendeki gözler açıkken
Dil tutulur uçar dimağ
Sen var iken ben yok olur
Sensiz bu can kalır mı sağ
Sen uğrunda ölsem n’olur