7
Yorum
2
Beğeni
4,7
Puan
1087
Okunma
bir zamanlar
yaşamın kapılarına
gece düşlerinden başaklar düşerdi
salınırdı sancılı geçitler gibi
sarı tenleri
tedirgin olurdu şarkılarını duyan emanetleri
ruhun göz ucuyla dillenen
cisimden ibaret kalsa da gözyaşı yatakları
öyle değerliydi ki
ellenmeyen kirpikleri
sonra açılırdı kapılar
nabzı tutulurdu rüzgarın
devrilirdi gövdelerinden boy veren gün
tutunamazdı ruhlarında yılgınlık
özgürlüğe uyanmada
bir düş gibi dökülse de
sarıya kıvrılmış arsız kıpırtıları
sarılırdı gözbebeklerine
bertaraf edilmiş tozları
saklanırdı
mabedinin sonrasızlığına delirmiş terkileri
ve kapanırdı kapılar
emekti her şeyi değerli kılan
....
5.0
91% (10)
2.0
9% (1)
Cevap Yaz