…/ O kadar Yalnızdım ki; Odamdaki oyuncaklara sığındım.. Kimsesizliğimi onlarla yok etmeye çalışırken, Onlarında birden kimsesiz olduğunu fark ettim.. Onlarda benim gibi ; “Kimsesiz değilim artık” demek istiyordu..
Yalnızlığım arttıkça oyuncaklarım çoğaldı.. Hiç azalmadı! Her gelen bir şey götürürken Benden; Ben o giden şeylerin yerine , Yeni bir Oyuncak ekledim.. Hem odama, Hem Hayatım’a…
Nevin Akbulut OnBirEylülİkiBinOnBir Gecenin bir yarısı..
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
merhaba, paylaşımlarımız dostlarımızdır...Seçtiklerimiz gibiyizir,onlara benzediğimiz için...Sevginin hedef kitlesi sadece insanlar değildir...Sadece eşyalar da...Aslında eşyalar...bitkiler ve hayvanlar dostluklarında bazı insandan daha tutarlı ve vafalıdırlar...Ancak kendi türümüzle anlaşabilmek bizi mutlu kılar...Duyguların bir bölümü sadece insanlara özgüdür...Bu duyguları sağlıklı paylaşabilirsek mutlu olabiliriz...Pozitif insan verendir alan değil...Almak engel değildir...Ancak olmasa da olur...Vermek sevgi anbarının zenginleşmesine artmasına huzur bulmamıza...doyuma ulaşmamıza vesile olur...Şiirinizi farklı ve sıradışı buldum...Paylaşmaktan mutlu oldum...tebriklerimi gönderiyorum değerli şair...
Değerli, sıcacık, içten yorumunuz için sonsuz teşekkürlerimle, Haklısınız... İnsan kendine ne benziyorsa onu seçer.. Ya da elinde olmadan onu kendine benzetmeye çalışır.. Hatta bazen öyle olur ki, Aynı olurlar.. Herşeyleri aynıdır... Ama sonra aynı olmadıklarını anladıklarında o zaman hüsrana uğrarlar.. Arkası gelmeyen, bitmeyen, tükenmeyen bir yalnızlık dönemi başlar..
Sanırım bunu yansıtmaya çalışıyorum.. Tekrar teşekkürler, Sağlıcakla ve Şiirle kalın,:)
Değerli, sıcacık, içten yorumunuz için sonsuz teşekkürlerimle, Haklısınız... İnsan kendine ne benziyorsa onu seçer.. Ya da elinde olmadan onu kendine benzetmeye çalışır.. Hatta bazen öyle olur ki, Aynı olurlar.. Herşeyleri aynıdır... Ama sonra aynı olmadıklarını anladıklarında o zaman hüsrana uğrarlar.. Arkası gelmeyen, bitmeyen, tükenmeyen bir yalnızlık dönemi başlar..
Sanırım bunu yansıtmaya çalışıyorum.. Tekrar teşekkürler, Sağlıcakla ve Şiirle kalın,:)
Ömrümüzün her karesi aşk iken, her söz gönlümüzden yol bulup yine hayata dökülür iken biz kendi dalgamızla çok uzakları düşleriz, iç sesidir yolculuğumuz yaşamın ve biz o mutluluk karelerinde inadına gülümsemeyi severiz. Kutladım.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.