‘’Bırak, kavrum kavrum kavuran yangınlar son bulsun
Bırak, körpe bedenin dingin bedenime savrulsun’’

Aklından geçenler
Aklımdan geçiyor
Biliyorum,
Bedenin aç
Düşüncelerin üryan…

Öyleyse;
Yüzleş şimdi geceyle
Papuçlarını çıkar
Kemerini sıyır belinden
Gömleğini yırt
Sütyeninin kopçasını çöz…

Bütün güzellikler
Ayaklarının ucuna kapanmış
Seni bekliyor
Bırak…

Kırmızı halılı yollara
Gül yaprakları serpilmiş
Bırak…

Saçlarını savur,
Vişne çürüğü, kadife yatağa…
Ağustos böcekleri keman çalsın
Beyaz karıncalar bateri
Ateş böcekleri mum yaksın
Peri kızları tutuştursun tütsüleri
Mum ışığından perdeye düşsün aksimiz
Kalbin hızlansın, nefesin sıklaşsın…

Gizlemen boşuna
Tatlı bir titremede
Ve…
Heyecandan sırılsıklamsın…

Bırak, her yanın yansın
Yüzleş ateşimle…
Bırak, soluğumuz karışsın
Terim terinle…
Kolların boynuma dolansın
Ayakların belime…

Bırak, ne derse desin ahali
Hesetinden çatlasın…
Tavan aynası dahi
Bırak, bizi kıskansın…

Antakya, 11 Eylül 2011
Ali ASAFOĞULLARI