Sevdim ya seni,
Allah önce beni, sonra seni kahretsin.

Tek kadın sen oldun,
Tek erkek ben;
Sevdim ya seni ,
Allah önce beni, sonra seni kahretsin...

Ben seni seviyorum,
Sen beni,
Öyle diyorsun ya;
İnandım.
Güvendim.
Hayat;
Seninle benim üzerime kurulu sandım ya;
Allah önce beni, sonra seni kahretsin...

Bilemedim ki bana olan sevginin ölçüsünü,
Sevgi denince , önce ben gelirim sandım.
Meğer yaşantının lüksü imiş önce gelen,
Aklına eseni yapmakmış,
Zil takıp oynamakmış,
Dünyaya tepeden bakmak,
Ben varsam dünya var,
Ben yoksam;
Benden sonrası kıyamet demekmiş.

Olsun be canımın içi, senin dediğin gibi olsun.
Sevdaya iki kişi grekmez ki;
Sen hayatını yaşa;
Ben aşkımızı yaşayayım.


Bildiğim tek şey var;
Aşık benim, maşuk sensin.
Sen olsanda,
Olmasan da;
Tek gerçek;
Ortada bir AŞK VAR.

Olsa idin, hayat toz pembe idi.
Yoksun.
Öyleyse,
İnceldiği yerden kopsun...

Olsun be canımın içi, senin dediğin gibi olsun.
Hayat tek kişilik olsun.
Aşkımız bir kumar olsun,
Çift atan kaybetsin.

Sen teki seçtin ya,
Çift bana kaldı.
Ben,
Senden ve benden oluşan,
Çifti seçtim.

ÇİFT GELDİ, KAYBETTİM.
ALLAH ÖNCE BENİ, SONRA SENİ KAHRETSİN...

Tevfik ALBAY