Seni yazmanında bir anlamı olmalı.
Yazarken seni beyaz kâğıtlara,
Kâğıt kalemi kıskanmalı.
İşte o an varya,
Sensiz geçen tüm zamanlar karanfil kokmalı.
İstanbul kokan siyah saçların yüzümde uçuşmalı,
Gülüşün yüzüme düşmeli yağmur taneleri gibi.
Parmaklarım uyuşmamalı kalemi tutarken,
Raks etmeli kalem, kaldırım dilberi Feray gibi
Kayıp yılların sararttığı beyaz kâğıtlarda.
Dağ çiçekleri güneşi öperken,
Karanlık zindanların hepsine güneş doğmalı,
Sardunya kokmalı bu beyaz kâğıtta,
Kâğıdın üzerinde martılar çığlık atmalı,
Beyaz güvercinler özgürlüğe kanat çırparken,
Çocuklar uçurtmasını korkmadan uçurtmalı,
Dinmeli seni yazarken, koridordaki ayak sesleri,
Kaybolmalı ruhumdan gardiyanın boğuk sesi. Pis nefesi
Anlatırken seni bir güzellik doğmalı bu bembeyaz kâğıda,
İstanbul semalarında dolaşan keman sesleri,
Tatlı bir meltem esintisiyle,
Anadolu’ya yağmur olup dökülmeli bu beyaz kâğıtta.
Sen varsın diye bu gece,
Bakınca deniz olmalı bu beyaz kâğıt,
Ufuktaki o koca gemi limana yanaşmalı,
Güvertede sen olmalısın el sallamalısın bana,
Limanda sana sarılmalıyım bu beyaz kâğıtta,
Ben bu gece, kâğıdın kaleme sarıldığı gibi.
Sarılmalıyım sana doyasıya,
Gözlerim takılmalı yine senin gözlerine,
Senin varlığınla nefes aldığım gök kubbenin altında,
Galata da oltaya takılmış bir balık gibi gözlerinde çırpınmalıyım,
Seni yazarken bu gece senin gözlerinde ölmeliyim.
Sen olmalıyım seni yazarken.
Seni doğurmalıyım bu beyaz kâğıtta.
Kâğıda bakınca seni bulmalıyım.
Seni yazarken duygularımda bir deniz yaratmalıyım.
Tepeler, yaylalar, kırlar masmavi deniz olmalı,
Bense sahilde bir kum, kırık bir deniz kabuğu,
Öyle büyük dalga olup vurmalısın ki bana,
Ruhunun içinde ben bu gece kaybolmalıyım.
Seni yazmalıyım ben bu gece,
Karanlığın içindeki tüm beyaz kâğıtlara.
Hiç sabah olmasa, yarın güneş doğmasa,
Ne farkederki,
Bu gece seni yazdığım kâğıtta kaybolmalıyım.
Okumalıyım bu gece seni,
Bağıra bağıra engin denizlere haykırarak,
Okumalıyım seni binlerce yıl önce yazılmış bir efsane gibi.
Haykırmalıyım içimdeki seni tüm mavi denizlere,
Mavi sevgili nerdesin diye.
Anlatmalıyım,
Tüm beyaz kâğıtlarda,
Anlatmalıyım bu sabah gözlerim eğer açılırsa,
Doğmamış çocuklara,
Seni.

09.09.2011.03.45 Orhan YILMAZ.