gün olur dönüşüm olmaz,
bağırıp dururum gecenin karanlığında,
uykusuz gecelere seslenirim
rakı şişesinin dibinde uyandırsınlar diye
gün olur mutsuzluk söbeler beni
ben ebelemeye çalışırken sevgiyi.
yitirdiklerim en az benim kadar değerli
benim kadar hayattan beklentisi olanlardı
yağmurun damlası gibi başıma vuranlar
sabahcı kahvesinde ben gibi sabahlayanlardı
ne düşle alakaları var. ne rüya ile
hasret onlar için özlem demek değilmiydi
onların sevgileri tek taraflımıydı
güçleri yetmedimide güneşe.
umutsuzca haykırmaya başladılar.
sessizliği bozan hıçkırıklarla
gözlerinden tek bir damla yaş akmasada
onların yürekleri ağlamıyormuydu.
onlar sabahın aç gözlülüğünü bilmiyormuydu
derinliklerde kaybolan onların hayali değilmiydi.
sen susturdun onları biliyorum
gidecek bir yerleri yokken
denizin dev dalgalarıyla boğuştular
sana gelmek için boğuldular.
artık gün doğdu dönüşüm olmaz
beklerim mezar taşımda ben
kimler gelipde dua edecekler diye.
gelen yok olmasında istemiyorum......................



,