3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1210
Okunma
zühre
bir yıldızdı
haydar’ın yüreğinde..
mavi
laciverd gecelerde
incelmiş sözcüklere tutunup
özlemle
kanayan..
şehrin
en yorgun caddesine
düşmüştü
muğlak bir söz gibi
sahipsizdi
tutunamadı
dağıldı
bir avuç buğday gibi
dualara kanmış
güvercinlerin
ayaklarındaydı..
kanıksanmış gerçekler
gökyüzünün
sarı
mavi
akça yıldızları gibi
söndüler birer birer
boş
yorgun
ve
loş sokaklarda...
burdayım,
dedi
içten içe oyulmuş
bir dut
bir çınar gibi
beslenirken
bütün yaraları yağmur suyuyla
ve
çürürken
incelirken
inceden ince..
şehrin
en yorgun
en loş
caddesine
bir akça yıldız gibi
düştü
zühre
haydar’ın yüreğinden..
07/09/2011
ödemiş
Şiirin sahibi
Cevap Yaz