Gidiyorum hesna
Ardımda koskoca bir İsyan bul bırakarak
Yanıma sadece gözlerini alıp, gidiyorum...
Korkma çıkmam bir daha karşına
Sana öyle duçar bakarım ki
Azat edilmiş kölelerin avuçlarından su veririm ayrılığa
Yüreğim, İsa’nın kılıcını kuşandığı vakit
İncil den bir kaç kelam dökülür dudağımdan
Sonra serde nisyan bir aşkın ağır vebali kalır avuçlarımda
Ve ben aşka gitmek için gelirim hesna…

En acı nameler dudağımdan dökülür
Ağızımın kenarındaki gamzemde büyütürüm sevdamı
Can kırığı sayarım dudak uçuklatan bir gülüşe
Ve günlerim solmadan giderim hesna
Bilirsin ağlayamam da…

Sana, ispiyoncu bir şairin ellerinden şiirler çalarım
Meze yaparım yalnızlığıma, şiirlerin kanayan sözlerini
Şiir kokulu ceketimi giyer ve giderim ayrılığa
Ağlamadan, sızlamadan, konuşmadan ve yazmadan
Soğuk, sessiz bir resme yanmadan giderim yalnızlığa…

Şimdi gidiyorum hesna
Yaralı bir uğurlama olsa da bu veda
Sanma dönerim bir daha
Rabbe emanetsin hesna Rabbe emanetsin…

Aytaç TEMEL