18
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
984
Okunma
bunca sesi hır-gürü bastırıp
işe yarar şiirimi çıkarıyorum
katlanmış temiz mendil
kapımın altında bembeyaz
senin mektubun gibi
bugün de senin sevginle yaşıyorum
düşümde kuyudan çıkardın, gerçekte bezginliğimden
ıhlamur ağacı duydu sesini
bir yıldız caydı kaymaktan
avuçlarındaki sıcaklık gibi
sildin ışığın gözündeki lekeyi
adımlarım genç yürüyüşlerinden aldı hızı
çiçek yarına savsaklamadı açmayı
dört gözünde dört sarı benek
sevgiyi yarattı
dokundum , taşlarda bir yumuşama
dikenler usulca patlaştırdılar uçlarını
kara gözlüğünü güne boyadı biri
yalnızlığından kurtuldu insanlara
su su serzenişleri azaldı mı ne
sana yürüdüm
bunca sesi hır- gürü bastırıp
her ele bir çiçek ektim
bitsin , umutları avuçlarında ay
kimse gömmesin uzayan uçlarını
22 7 1991 - nazik