diline geliyor jilet tadı
ama aynı acıyı vermiyor gitmem,
kontrapiyede kalıyor bazı eşyalar
tabiatın gereği göğsünü geriyorsun ipe
kuruyor tabiat ve üçüncü tekil şahıs
aniden Aragon ölüyor,
ellerimi kiraya veriyorum gazilere
sevdiklerinin ellerini tutsun,
namazı kaçırdığı için koyu bir dindar
fidye istiyor peygamberinden
denizi ikiye bölüyor Musa,
bence 2 ile çarpsa daha inandırıcı olurdu
Yunus’un karnından çıkarıyorlar balığı
yapılan kontrollere göre balığın yüzmekten başka
iddiası yok,gece kör zamir sarı ve iklim tanrının göbeğinde biriken pamuk
mataramda edebiyat bitiyor,çöllerdeki kaktüslere
seni soruyorum aramice süryanice
çıt yok su yok edebiyat yok aragon yok
kemiksiz yürüyorum ağırlık yapmasın bari,
sana geldiğimi söylemişmiydim bilmiyorum ama
çölün kaderi kum saatiyle ölçülmüyor
gecenin ortasında carrrrrrt diye ikiye bölünüyor kum
bir peygamber daha kaldıramaz bünyem
deyip seni kusuyorum
anlamını kaybediyor üstüne kusmak
saçma bir hal oluyor aramak

bu kadar yolu neden geldin diyor bilge,
bilmem diyorum belki yalnız kalsam
bulurdum içimdekini diyorum
saate bakıyor bilge
siktirgit gerzek herif ,
şarabın kaderi üzümün ömrüne yazılsaydı
cennette olur muydu meyvalar diyor
büyük orospu çocuğusun diyorum bilgeye
atlayıp bir şaraba
tek vesaitle geliyorum yanına
yanımda çöl kokusu yanımda bilge kupürü
yanımda aragon böceği
yanımda kız kardeşimin bel fıtığı ile

diline geliyor rimel tadı
boş parfüm şisesinden içeri akıyor ya tenin
o zaman anlaşılıyor
iskeletim dolabının askısı..


Ozan Uğraş