barışa...[

Dinleyin Fırat’ın Dicle’ye türküsünü
Nicedir anlattığı hazin öyküsünü
Hani benim o şad ile akan günlerim
Dağlar taşlar kırla ile mesut günlerim
Bin yıllık bir maziye evet ben şahidim
Kadim bir kültürün mirasına aidim
Kardeşim Dicle gözyaşı Diyarbekir’in
Can ile canan olduk toprağında her şehrin
Toprak dediğin ne öz hamuru insanın
Seslenir tarih her yerinde coğrafyanın
Anadolu sevgili ceddimin mirası
Kuşattı illerini ırkçılık belası
O ne bela ki küstürdü kardeşleri
Doldurdu beladır ki küstürdü kardeşleri
Doldurdu yüreklere kara nefretten
Nicedir şaşkındır dağ, ova, nehir
Besliyor nesilleri bal bilinen zehir

İnsanoğlu sudan, olduğundan beridir,
Tabiata düşman, olduğundan beridir,
İnsandan kaçtı Fırat kan karıştı suyuna!
Delirdi taştı Fırat varılmaz yanına

İnsandan kaçtı Fırat kan karıştı suyuna
Delirdi taştı Fırat varılmaz yanına
Ateşi örten su ne yapsın ateşine
Ateşten bir aşkın çare yok ateşine
Bir beyaz turna bir baharın sabahında
Uçtu üstünden Zap’ın Dicle’ydi ardında
Fırat’ın kenarında titrerdi kanatları
İzledi uzun zaman kızıl ufuklara
Dalga dalga sesleniş Murat’tan Van’dan
Özgürlük kokan çiçek Cudi’den Ağrı’dan
Süphan’dan renk alan kelebeksin turna
Doğudan batıya habercisin dertli turna


Dağ çiçeği solgun resimler hayallerin
Bir kardeş kanına bulaşsın mı ellerin!
Her dağın bağrında binlerce hikâye
Sahipsiz nesilden isyan kaldı kaldı geriye
Hala susmalı mı yıllar yılı susanlar?
Vurmasın ozanlar vurulmasın Zozanlar
Etle tırnak olmanın nedir kardeş anlamı
Kardeşini imha yahut inkâr hala mı?
Kırmaktır uhuvvet benlik denen zinciri
Hatırla ümmetinden Ensar u Muhaciri
Anlayacak muhakkak Kürt-Türk birbirini
Küresel esaretten kurtarıp kendini

Dilimde türkü yüreğimde ağıt –stran
Barışın rengi mavi savaşların katran
Boğulsun kininde nefretini kusarlar
Vurmasın Botanlar vurulmasın Orhanlar
Uyanmalı aydın âlim sağı solu ülkenin
Uyanmalı çünkü galibi yok cephenin
Hem inansın emri birleşmiş tevhit ile
Dikeni vardır diye küsülür mü güle?
Yetmez mi adlanılan cahili hile
Uzandı şiddete kalemi tutan eller!
Yanmasın Hikmetler vurulmasın Memetler
Mahzun çehreler kolsuz bacaksız fidanlar
Kimi ak mermerli kimi sahipsiz mezarlar

Panzerler soğuktur, tank-siren-silah soğuk
Düşman dediğim kişiler tanıdık, donuk
Çocuklar ah çocuklar taşlar elinizde
Kara bir talihin acısı yüzünüzde
Yedi reng-i suyu yeter kirlettiğimiz
Bu ne ateşlerden yoldur geçtiğimiz
Yasımı kin tutsun hangi ağıt hangi stran?
Vurmasın tek gencim vurulmasın tek civan

Hatırla dedenin can verdiği nazlı yurdu
Hatırla insanlığa kan veren toprak buydu
Hatırla rüzgâr olup seninle yarışanları
Hatırla bir bir tarihe karışanları
Nerede âleme şahit adil sultanlar
Altın tepsilerde yeni bir çağ sunanlar
Hatırla, haçlıya ders veren Selahaddin’i
Daha kimdir bilmediğin Molla Barzani!
Çağırır Dicle Fırat mecrasında akanları
Geliversin Sakarya aşıverip dağları
Beriden Bahr-ı Van koynuna alıp Zap’ı
Bir derya olup taşsın sarıp Murat’ı
Yön değişsin Kızılırmak, Aras köpürsün
Yağmur kentlere sular dağlara yürüsün
Vatanı sevmek ne daima ben demek mi?
Bin yıllık barışa bin yıl harp eklemek mi?
Yurtseverlik ırk ırka vurmak mı olsun?
Çözüm buysa eğer dava nasıl hallolsun!
Kırmasın umudu analar kızlar gelinler
Ne üzülsün Berfinler ne üzülsün Nesrinler
Hatırla ceddinin can verdiği memleketi
Tek mezarda iki dedenin iskeleti
Biri Türktür eminim biri de Kürt muhakkak
Laz, Çerkez, Zaza, Pomak beraberdi elhak
Akif yazmıştı ya canavar medeniyet
Dün fitneyken işi bugün canlı cinayet
Siyonist coninin şu küresel fitnesi
Ne bu zillet hâlâ aldatsın mı herkesi?

Ağıtlarla anne hala mı titreyecek?
Halay ile evlat gönderen her ana
Ne zaman gözleri dönerse ekrana
Sanır ki kara haber geldi gelecek
Bu kirli savaşın hakkından kim gelecek?
Arınsın yaşlı dünya son vererek savaşa
Kurban etsin bütün varlığını barışa...

Fuat Arpa/2011/nisan