Unuturum sanma sakın
Seni unutmayacağım inan bana
Ne şiirimde ne sohbetimde
Adını anmasam da

Aklın hep bende kalacak, susacaksın
Yaptığını kimseye anlatamayacaksın
Kelimelerin kemirecek dilini
İçin içini yiyecek göreceksin

Hayal edeceksin beni
Hülyaların ben olacağım
Pişmanlıkların seni hep ağlatacak
Göz yaşlarını silen el olmayacak

Uzatacaksın ellerini, boş kalacak
Rüyâlarında sarılmak isteyeceksin
Nafile tüm çabaların
Kolların açıkta kalacak

Yapmayacaktın
Beni bekletip kaçmayacaktın
Öksüz bırakmayacaktın
Ahmak yerine koymayacaktın

Af edebilecek miyim bilmiyorum
Belki biraz düşünmeliyim
Galiba af edemeyeceğim
Kendime saygımdan biliyorum

Sende unutamayacaksın beni
Ağlayacaksın, sızlayacaksın
Bin kere pişman olacaksın
“Son pişmanlık fayda vermez”
Sende biliyorsun

Dönmek isteyeceksin
Gururun müsaade etmeyecek
Bir ömür, sorular beyninde gezeceksin
Ettiğini çekeceksin

Zaman geçecek acısıyla, tatlısıyla
Hiç beklemediğim anda
Merhaba diyeceksin fakat
Ecel senden önce gelecek
Ve bu kez
Ardımdan ağlayacaksın.

Süleyman KARACABEY