1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2198
Okunma
Yine karanlık, düşman bir gece.
Oysa, tüm ışıklar yanıyor!
Evinin içinde.
Sen, hep karanlıkta gibisin,
Aydınlanamıyorsun!
Yalnızlığın soyunmuş,
Çırılçıplak!
Üşüyorsun!
Ruhunda, gürültüler kopmakta!
Yükselttin sesini!
Konuşuyorsun!
Etrafında, kulaklar tıkalı!
Gösteriyorsun!
Yalnızlığının, karanlık yanını.
Gözler kapalı!
Uzatıyorsun ellerini,
Ellerin, boşlukta havada asılı...
Kilometreler değil,
Uzaklık sorunu.
En yakın olupta,
iki insanın, birbirini anlamaması.
Yalnızlığın, en acısı!
Çift kişi görünüp,
Tek kişi yaşamak olmalı.
Aynı çatı altında, iki yabancı...
En büyük restoranlarda,
Donanmış sofralarda,
Aç kalkmak gibi, yalnızlık!
Yazın sıcağında üşümek!
Bazı anlarda, konuşmak da,
Susmak da can yakıyor!
Boşa geçen zamanlarda,
Yalnızlık oburlaşıyor susuldukça!
Mutsuzluk büyüyor, yalnızlıkta!
V.Kayra
5.0
100% (1)
Cevap Yaz