"eloğlu sevdalardan dem tutar
aşk büyütür yıldızlardan
yasak senin düşlerin
dokunamazsın...yaşam bir ıstaka
gelir vurur işte ömrünün coşkusuna
sesinde çığlıklar boğulur ama
bağıramazsın".(Y.O.)


olamadım ben bu hayat oyununda...

.....!



ve başımı önüme eğer
buruştururum yalanlarını eski bir kesekâğıdı gibi
toplarım şehrin en işlek caddesine astığım resimlerini
sonra küçük bir çocuk el sallar bir otobüsten






bilirim karadenizlisin
küçük bir kasabada doğdun
gözlüklü ve altı yaş büyüksün benden
yalnızlık m/arazlısın
yağmurludur gözlerin
ve yolunu kaybetmiş sevdalar ıslanır
kayıp gemilere emanet limandır yüreğin
bir adını bilirim ve diğerlerini de
yalandır herşeyin
y a l a n dır





en son terkedilen bendim unutulmuş o limanda
unutmuştum kaptanın denizle kavgalarını
ve unutmuştum bir miçonun hayallerine boğulacağını
ödünç cesaretlerle uyanırdım bir günden diğerine
bıçağın sırtı balığın pulu gibiydi sırtımda
ve kurbandım bir celladın oltasında
günah gibi yaşadım aşkı
ayrılığı cehennem gibi
kalbimin bir kıyamet şehrinden farkı kalmadı





mecâlim yok v u r g u n yemiş sandal gibiyim
çözüldü şifrelerim, denendi hüznümde son ustalığın
uzaklık avutur
ve sessizlik başlar acıtmaya
"her aşk bir gün kendi katilini bulur
arada doğrular vurulur"
anladım ki
eksilen masumluklar fazlaymış hayata

g ö n l ü n a y d ı n...




de_soulmate