4
Yorum
0
Beğeni
4,0
Puan
1358
Okunma
Hani küçük ellerle büyük kalemler tutardık
Gülümseyen resimler çizerdik umutla
Şimdi niye beceremiyoruz büyüyen ellerimizle
Gülümseyen bir hayat çizmeyi
Çok yıprandık çok üzüldük çok ağladık
Ya hiç mi mutlu olmadık şu koca hayatta
Başımızı yastığa koyunca horul horul uyumadık mı
Hep mi ıslandı yastığımız
Asıl üzülmeyi biz
Gülücüklerimizi yollara saçarken yaşadık
Ve şimdi muhtacız o yollara o saçtıklarımıza
Bu yüzdendir ya fotoğraflara uzun uzun dalar gideriz
Keşkelerin içinde o günleri özleriz.
Merve ÖZENÇ
03.09.2011
15.48
5.0
67% (2)
2.0
33% (1)
Cevap Yaz