3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1401
Okunma
Küçüktüm..
Avucumu ısıtan ellere tutunurdum
Düştüğümde kafamı çevirir
Güneş kadar masum gözlerim
Hep o elleri görürdü
Sayamadığım kadar el vardı
Canım yanarken gülmeyi o eller öğretti bana
Nereden bilecektim gülerken canımın yanacağını ellerden öğreneceğimi
Güldüm defalarca güldüm sonsuzluk kadar güldüm
Sonsuzluk kadar ağlayacağımı bilmeden
Koştum hızla koştum
Koşmanın anlamsızlığını anlamlı bulurken
Sevdim herkesi kocaman sevdim
Sevmenin değer kaybedebileciğini düşünmeden
Oyun oynarken yoruldum çok yoruldum
Hayatın içinde dinlenme fırsatı bu kadar azken
Ve sıkıca sarıldım insanlara
Veda ederken de sarılacağımı hissetmeden
.....
Öğrendiğim her yüklem masum olduğu kadar hırçınmış
Büyüdüğümde anladım.
Merve ÖZENÇ
15.06.2011 / 00.07
5.0
100% (3)
Cevap Yaz