din şehit ister demişsin, gökyüzü kurban
bu yüzden çok kan akacak çok kan
her yerde kan
ah Tevfik
bilsen
yüz yıl sonra hala
düzen aynı düzen, değişmedi hala
doymadılar
doymadı doyumsuzlar, doymadılar hala
şehitler geliyor Tevfik
şehitler geliyor hala
hem de sıra sıra
al bayraklara sarılmış tahta tabutlarda

vatan, Amerikan bombasıysa demişsin, Amerikan topuysa
emperyalist çıkarlar için mazlumu mazluma kırdırmaksa
ben vatan hainiyim
ah Nazım
bilsen
yetmiş yıl sonra hala
düzen aynı düzen, değişmedi hala
bitmediler
bitmedi hainler, bitmediler hala
yaşıyorlar Nazım
kan, sel gibi akıyorken
vatan, parsel parsel satılıyorken
onlar gülüyorlar hala, ağızları kulaklarında


Tevfik Fikretler, Nazım Hikmetler, Sabahattin Aliler ve yüreklerinde sevgi besleyen nice şahsiyetler…
Onlar güzel insanlar.
Çok yıllar önce beyaz atlarına binip gittiler. Giderken bize; mal, mülk değil; yaşanılası bir dünya bırakmak istediler.
Biz de öyle diyoruz.
Beyaz atlara değilse bile tahta tabutlara binip giderken, geride kalanlara mal, mülk değil, kan ve gözyaşı değil, şehitlerin edilmediği, kurbanların verilmediği yaşanılası bir dünya bırakmak istiyoruz…

Tevfik Tekmen/Ağustos/2011/Lüleburgaz