pastel boyalı zamanların elleri hala lekelidir
ve illa ki bir çocuk öldürür her büyümüşlük...

harcarken ömrünü zaman denen pezevenk
çarşaflara hazzın ihanetini bıraktı gece
bak, ucundan sökülüyor yine yaşam
bir intihar borcumuz var hayata
veresiye yaşayan ucuz bakkallardan
aşırma maytaplarmış çocuk gözlerinde sevgi

civalı zarlara alıştığından beri ellerimiz
masumiyet tutulması yaşadı sokaklar
şarapçı şairlerin mısralarında şimdi
beyazın öte dağlarına sürülmüştür hüzün

bilirsin hastaydık, koleranın geceleri kadar
ve geceleri, kanla sevişir kör bıçaklar

çift kağıtlının bol sisli rajonuna
evet! belki bir vurgundu bu sevda
ama ağır roman oldu ablalar, kesik bir intiharda
çözülür rajonun kirli pelerini
ve yarasa adamlar, çocuk gülüşü elmalarla
en fazla imgedir mısraya, şehir gettolarından
boyalı ellerinde sansürlenmiş yaşamlar


31.08.2011