Çürüdü artık aşkın kalbe gömdüğü elem gömüsü,
Yaşamım uyku, gözlerin ve özleminin döngüsü,
Kalbim mutluluğa aç, gördüğü yerde görgüsüz,
Gözlerinde mutluluğun en şahane görünüşü.

Yazarken, acıtsanda tatlı geliyor kalemin elemi,
İlham kayağımsın, aşkın tutturdu elime kalemi,
Aslında hiç değdirmedin ama elime elini,
Gözlerinden aldım beni şair eden sevgini.

Yokluğunun ciddiyetini kavramak acı veriyor,
Ve sanki kurşun bakışların, kalbimi deliyor,
Ay misali gözlerin, nereye gitsem benle geliyor,
Aslında gözlerin hep özlemimde duruyor.

Şuan yanımdasın ama aklım başımda,
Hayal değil başka birşey, mutlulukla aynı yaşta,
Sönük kalır, güneşi koysam gözlerinin yanına,
Bıçak olur bana, sahip çık gözlerinin yaşına.

Resimlerin kaybolan güneşime teselli,
Ama bin tane yıldız, bir güneş edermi,
Beni görsen yine sözlerin, kalbi katledermi,
Resimlerin yıldızdır, hep güler mutlu eder beni.

Güneşin dublörü yıldızlar,
Ve inan bana birsürü yıldız var,
Kafamda bir sürü resmin var,
Ama hiçbiri güneş gibi olamıyor yar.

İçtimada gözyaşlarım sensizsiliğin merakından,
Dışarda yağmur kokusu ve sen yanımda ardından,
Belkide yazdıklarımda seni bulmamın nedeni,
Bunları aslında seninle yazıyor olmam.