Benim adım yalnızlık...

Ve sen benim sevda çölün de yalnızlığımsın...
Kanlı yaşlarımla bir başıma kaldım, rıhtımsız limanda...
Kalmadı gücüm takatim senden sonra..
Geceye matem, düşlerime kan bulaştı yar..
insafsızca kalbime vurdugun her mızrakta..
Özleminle her gece yıkılıyorum yalnızlığıma..
Ve sen yoksun, uzaksın, tuzaksın...
Ve sen yasaksın kördüğüm kalbim de..
Benim adım yalnızlık...
Yalnızlığımda seni sensiz yaşıyorken
Sen aldığım nefesim,
Sen, param parça umutlarımın arasında,,
Çiğnenen bedenimden arş’a yükselen ruhum...
Sen dünya da ahiretim, ahiret te cennetimsin...
Sen sahra çölün de ab-ı hayatım sönmeyen ışığımsın..

Benim adım yalnızlık

Kendimi sensizliğin karanlığına hapsettim..
Yokluğun ayaklarıma prangalar vurdu..
Sensiz bir adım dahi atamıyorum yar...
Özlüyorum seni seninleyken yar...
Özlüyorum senli olan herşeyi...
Özlüyorum...
Sen ki gecemin karanlığın da ay..
Hayatım da esen gül kokulu rüzgarsın...
Bedenimi öyle bir sarıyorsun ki...
Aşkınla sevdan kokuyor her yanım...
Adımlarım değil beni taşıyan savdan sanki..

Benim adım yalnızlık..

Sana tutkun hayallerimle,
Sana koşuyorum sensiz geceler de...
Gözlerinin mavisinde kaybolup giderken yokluğunda...
Ne çare yoksun can kalbim yoksun....
Ve seni ölesiye özlüyorum...
Oysa sen şimdi mavi rüyalarda, sen hülyalardasın...
Kırık sazımın telin de, en acı türküm,
Boğazımda düğümlenen hıçkırıksın...
Kalmasın sevdamın izi, sende yanar sende kanarsın..
Bırak özlemin kalbimi en derinden yaksın,
Yaksın kara sevdam....

Benim adım yalnızlık..
Sen benim can kalbim,
Sen benim yalnızlığımsın...


KALBİM_KÖRDÜĞÜM
RAİF ŞEFKATOĞLU