1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1012
Okunma
kıyı yoksunu bir ufkun
düşlem yoksulu tozuyum
savruluyorum uzak dalgaların
geçit devirlerinde
yosunlardan biçili kayalıklarda
umutlarım ölü
kendine erginleşen hüzünlü belleğimin
iç evi hırsız
özlemin o çarpık his dağarcığında
gözlerimde hapis inciler
başlıyorum karanlığın bitiğiyle
yeniden nefes almaya
en uzak seslenişim
ilk müstemleke
söz kopuyor dilimden
rüzgar söylüyor dalga ezgilerini
utanıyor içimdeki mavi
düşlerimi kemiren satırlar
gelecekten ödünç alınmış
Umarsızlığımı mı devşirir ay vakti
kimsesiz denizlerde
...
5.0
100% (7)
Cevap Yaz