şeker tepsilerini boşaltmaktır acımadan
sonradan tepsiyi başında patlatmaktır tabiki de
sokaklara karışmak
caddeleri taramak
misket değil monotofları bırakıp şeker poşetlerine saldırmaktır belki de

imamın arkasından köylü trenini kurmak
inadına gülmek ağlamaklı olsa bile
inadına sevmek o günü sevilmese bile
ve öpmektir yanağından bayramın
ama öptüğünü kesmek
yırtılmadan yırtmaktır dolan ceplerini

uçmaktır kafesten çıkmış güvercin gibi
açmaktır kollarını sımsıcak harçlıklara
vermeyenleri sövmektir sessizce
verenleri övmektir sinsice
damdan dama atlamaktır
ardından bacağını kanadını kırmaktır

çamur değil iki metre kar olsa bile gezmektir
yağmur değil karbon yağsa bile mezarları ziyarettir
orda çocuk olmak
orda evet orda
bayram dışında cocukluğunu yasayamamak.....

şair hukukçu(yunus tapancı)