Dünya senin olsa da ne fayda,
Hayat yoktur şu parlayan ayda.
Hayatını geçseler de kayda,
Bir gül dalı bile olamazsın.

Bozuk radyon hala duvarımda,
Geride kaldın hayat kulvarında.
Donsan da zemherinin karında,
Bir kıvılcım bile bulamazsın.

Bir gün olur ismimi anarsan,
Eğer bir vefasıza kanarsan.
Hatta onun uğruna yanarsan.
Yine de aşk ile dolamazsın

Artık sen de şu garibe hak ver.
Bilemedin ne kıymet ne değer.
Bir tomurcuk gül sevsen de eğer,
Onun için bile solamazsın.

Ne söylesem bilmem ki ben sana,
Çok zulüm etmiştin sen bu cana.
Saçlarını tarada bir yana.
Yol desem bile yolamazsın.

Küfrün hala kulağımda durur,
Hayâsızlığın yüzüne vurur,
Kalmamış sende bir zerre gurur.
Git öl desem bile ölemezsin.

Sen dağda kar bile olamazsın,
Kırılsan gül gibi solamazsın,
Arasan ben gibi bulamazsın.
Ama sen bu cana yar bile olamazsın.
Çünkü sen aşkla bir mum gibi yanamazsın.
Hannan UĞURLU(ABDÜL)