Mor zambaklar ellerini havaya kaldırır
Keder içerisinde kalır bedenleri kıvranır
Çakallar kuşları kanatlarından yakalar
Bembeyaz bulutlar kirli kanlara bulanır

Kan yağar merhamet dilenenlerin üstüne
Bütün yapraklar kararır zambaklar ölür
Yer ve gök titrer güzelliğe çirkinlik karışır
Kan yağar merhamet dilenenlerin üstüne

Siyah güller ak güller daim renksiz kalır
Kara kıştaysa turuncu açar nar çiçekleri
Sen ipince bir dalsın başında kavak yeli
Uyu sevdiğim serçe kuşları ötsün sana

Bir serinlik dolar her akşam rüyalarıma
Derede çakıl taşları saflığını hatırlatır bana
Gülüşünde masal kuşları beyaz kanatları
Rüzgar senle öpüşürken ruhumu uçurur.

Kan yağar merhamet dilenenlerin üstüne
Öyle sevdim ki seni ölürüm gülümsesen
Toprak dağlardan sel gibi koparak gelir
Duygular yüreğimden can vere vere gelir

Ben ağaçlara, dallara tutuna tutuna çıkarım
Seni meyvelerin kekremsi tadında ararım
Yapraklar ellerinle doldurur dünyamı ansızın
Titrek, ürkek bir duyguyla hazanını yaşarım