Nice çocuklar öldürdüm yüreğimin karanlık dehlizinde
Tomurcuklar büyütürken katlettim en kırmızı güllerimi
Ağlarken anne diye bir babanın tokadını yedim ansızın
Yetim ve öksüz duygular içinde güvercin gibi çırpındım

Çocuksu duygularım çamurdu tozdu kalbimse temizdi
Anne şefkati beklerken senden yüreğimi benden çaldın
Beni tüm dalları kırılmış bir ağaç gibi baharsız bıraktın
Yüreğimi bir çocuk mezarlığına döndürdün zalim kadın

Saçlarıma bir rüzgar gibi dokunmak dururken ellerinle
Tüm uçurtmalarımı benden çaldın beni göksüz bıraktın
Şimdi yağmurlar gözlerime inen yayla dumanıdır artık
Yüreğimi bir çocuk mezarlığına döndürdün zalim kadın

Bir delinin kaldırım taşlarına düşen çılgın gözyaşlarıyla
Sana bakışlar sakladım aklımı benden aldın hain kadın
Şimdi bir çocuğun yalınayak koşuşlarında saklı hatıran
Büyüdü gözüm kalbimde sana ağlayan kimse yok artık
Yüreğimi bir çocuk mezarlığına döndürdün zalim kadın