Sen son ve ilk aşkım, dudaklarınla şiir yazdığım
Bu akşam üşüyorum sensizliğine, isyanım benim
İstemem değmesin saçlarına namahrem eli!
Madem ki son vedandı dudağındaki busen
Neden dönüp de bakmadın geriye?
Hani ellerin titriyordu, gözlerin gözlerimdeyken
Yalan miydi o bakışların?
Utanırım, sıkılırım, sana meyil verdiğim için.


Ne zaman bir şarkı dinlesem, aklıma sen gelirsin
Ne hoş, nağme nağme seni yaşamak
Ellerin ellerimdeyken hıçkıra hıçkıra ağlamak
Sen, başımın belası, öyle mahzun mahzun bakma yüzüme
Korkma! vuslata ermezsem çeker giderim
Seni kilitledim yüreğime, aç açabilirsen! kaç kaçabilirsen!


Yüreğimin ince tellerine düğümledim nağmeleri
Küskünle, barışla tanıştım, sensiz kalan geceleri
Şimdi,
Durup durup da, ayrılıklardan söz etme yine
Tebessüm et, ne olur... bak yüzüme hicranımla üzme beni
Her güle aşinadır bülbül, hazetsen de terk etmem seni
Vuslatındı yine göğsümde kanayıp duran
Gel sevgilim, gel, bu hayatı bana etme zindan.


Bu gece seni söküp attım içimden
Alev içinde düştün üstüme, özün öfkeden
Biliyor musun?
Hiç seni unutmadım ben
Mayıs rüzgârları esince bu kıyıda
Hafiften bir sancı yerleşir ta,şurama
Sen miydin yoksa, leylak gibi kokan, o çoban çeşmesinde


Acılarımı silip geldim bu gece
Çeşme altındayım
Bir alev gibisin hâlâ içimde yanan
Umutlarım öksüz, akşamlarım demsiz
Artık saçlarıma esmiyor Ege rüzgârı
Yıldızlar kadar benden uzak ve sönüksün
Aşkınla kuruyan dudaklarım arıyor ıslaklığını
Sana uzanan ellerim, henüz kaybetmedi sıcaklığını
Ne olur ahu gözlüm, gir rüyalarıma bu sensiz gecelerimde
Bir papatya, bir gül oluver, boş kalan avuçlarımda.


Nüri Dsğdelen
Özdere- İzmir
14/8/2011
Saat.18.14