10
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2203
Okunma

Hayatın gölge olan yanlarını, bırakıyorum arkamda ve yürüyorum tefekkür zindanlarında, ömürlük kalmak için. Bir zindan ki, Peygamber dirilişiyle bizlere kalan son emanet. Tutulmayan sözlerden kurtulmak adına, atlamak istenilen bir zindan.
“Tutanaksız alemin tutuklu biçaresi
umudumu yüreğine bıraktım
rahmeti derin azameti ala bir gölgelik bulunca
asi olan gözlerimi canda bıraktım
nasır bağlayan dünlerim darda kalınca.
” AYSUN GÜL
Ne söylesem
Anlamı yitik sözlerimin
Ahengi silik
Gönül şehrimin dar ağaçları kurulmuş
idama mahkum binlece umut, yağlı urgan boyunlarında
Cellat soruyor son isteğin?
Acıya bulandım
Bak, yerle yeksa tüm inandıklarım
Yüreğim sözlerinle yaralanmış kan revan
İblis suratlı duygular saltanatının tahtında
Çığlık çığlığa
Büyüyen engellerinin merhabasını kucakladı ayrılık
Rüzgarda savrulan samanlar gibi savruldum
Boynu bükük ağlıyor ümitler
Kırmamak için seni ben kendimi asıp gidiyorum
Güneşin gölgesine saklanan bulutların
Ayaz vurmuş kirpiklerimi içine saldım
Nereye baksam içim yanıyor gitgellerdeyim
Şimdi gör beni
Göğsümde liyakatın dinmez fırtınası
Gönlümün her karesinde sayısız hüsran
Oysa,
Bilemeliydin dağ sükut-lu yanlarımda
Her şafak öncesi sabır bilediğimi
Şimdi
Düşlerim ağlıyor
Sakladığım gün görmemiş kalbimin
Sahurunu açmıştı dudakların
Ey yüreğimin sokaklarını süsleyenim
Kırdık a(ş)k-ın yeni uçmayı öğrenmiş
Kanatlaını
Yaşanmışlıkların uçurumunda mezarımın başındayım
Sussssss kimseler bilmesin ölüme durduğumu...!!!
_____________Cellat soruyor son isteğin ?
Gönül Aydemir Adıgüzel
25.08.2011
5.0
100% (8)