13
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1662
Okunma
Kıyametler kopsa da
Viran şehrin
Sular altında ki ormanlarında
Kanadı kırık kuş olur uçar
Mutludur kollarında
İster seni hep yakınında
Kalmış olsa bile, bedeni yıkıntılar arasında
Duyar sesini uzaktan
Can pahasına da olsa
Düşünmez
Kalkar yine de ayağa
Dokunmaz
Adını saklar koynunda
El değmemiş masumlukta
Namusudur çeyizi
Yitik kentin
Kaybolmuş arka sokağında
Sakınmaz gözünü
D/aldan bud/aktan
Teni esmer
Saçları koyu kızıl
Bakışı yürek hoplatan
Aslıdır kendisi
Kaçışı var ya
Aynı...ürkek bir ceylan...
5.0
100% (10)