Bin bir çiçek arasında
Papatyaları severdi
Kınalı Ada güzeli
Sabahları mis kokularını alır
Akşamları
Papatyanın beş yaprağında
Beş dilek tutar, fala bakar
Mutlu yatardı,

Kınalı Ada’nın
Rengini gök kuşağından alan
Güzel gözlü, sıcak yürekli
Tenor sesli
Kanaryası vardı,
Papatyanın dilinden anlar
Farklı ,eşsiz kokusuna bayılır
Her sabah mutlu /umutlu
papatyaları selamlar
İncitmeden gagalar koklar ,okşardı,
“Yaramaz “koydular adını,

Gün geldi
Adaya hayat veren
Yaramaz kanarya kuşunu “azat “ ettiler,
Adada
Nefesler kesildi, yüzler asıldı
Kuşlar ötmez, papatyalar açmaz oldular,
Yaramaz kanarya kuşu
Bıraktı ruhunu adada papatya yapraklarına
Yeni bir ruhla beyaz donda bir melek oldu
Kondu martılara
Gözü ileride, kalbi geride
Daldı umutla Uçsuz bucaksız okyanuslara.
YAHYA AKSOY