hangimizin yoktur ki bir pulsuz dilekçesi...
isteklerimiz gerçekleşin diye umutlar salarız gökyüzüne
ama bazen bu istekler gerçekleşmez.
ne sesimizi duyan olur, ne halimizi ise bir gören...
hayatın engebeli yokuşunu bazen yanımız milyonlarca insanla dolup taşsada
yalnız tırmanırız zamanın dikenli merdivenine
çıkarız basamaklı hep tek tek gölgemizle
bir gölgemiz tutar elimizden yalnızlığın karanlık dehlizinden
yaprak gibi vakti geldiği an düşmeyi bekleriz...

bu şiir sanki bana yazılmış. öyle çok şey varki duygularımla ilgili
öyle çok kendimden parçalar buldum ki şiirde... anlatamam...

fevkalade güzel bir anlatımla okuyucuyu sardınız, şiir insanın içinin derinliklerine işliyor (şahsımca)
her bakımdan etkili, vurgulu, akıcı bir şiirdi.

şiir yeteneğinizin olduğunu ilk ben farketmiş ve yazmanız konusunda çok ısrar etmiştim.
şu an gelinen noktada yanılmadığımı çok iyi anladım ve bunun haklı gururunu yaşıyorum içimde
gerçekten çok başka bir çalışmaydı...
gönülden tebrik ediyorum sizi
ve başarılarınız daim olmasını temenni ediyorum
saygılarımla