Şişelerin diliyle hayat...

Önce biberonda süt ile başlarsın besine.
Anne sütten kesilmiş,soğutma telaşında hazırladığı mamayı.
O telaş neler getirir bebenin olduğu eve.
Zaman hızla geçer.
Okula başlarsın.
Simit yanında yudumlarsın kolanı.
Belkide bazen bir cafede sevdiklerinle,yada sevgilinLe.
Sonra kimi basit hevesler,kimi dert keder.
Düşersin şişelere.
Damarlarında gezer alkolun zehri.
’Erkeğim ’ben içerim’ duygularına mahkum edersin kendini.
Zamanla anlarsın kendine yaptığın bu bencilliği.
Ve bir bakmışşın tükenmiş ciğerlerin.
Su toplamış ayakların yada ellerin.
Zararın neresinden dönseniz de kâr değildir artık.
Başucunuzda yanlız iki nesne.
Bir serum şişesi.
Birde peçete.
Zaman hızla ilerlerken,yazık olur bir ömre.
İyisimi şimdi yol yakınken.
Değer vermeli taşıdığın bu ’canlı’ bedene.
Hayat böyledir işte.

(sesa)
Subat 24 2010