El sallama
Issız yeryüzünün kurak ovalarındayım
Arından çatlamış tuzlu toprak
İçine giresim geliyor

Suskular
Üryan gecede yalnızlığımı avutuyor
Kış çöküyor odalarımın duvarlarına
Siyah beyaz resimlerde donakalıyorum

Nefesin dolaştıkça bedenimde
Uzak yolların tozlarına bulanıyorum

Avuçlarımda pembemsi düşler
Sis dokunduruyor karanlığın ortasında yüzüme
Susuzluğundan çatlamış dudaklar
Öpücük kondururken alnıma
Hayalin düşüyor gözlerime
Ve
Ay yüzüne tırmanasım geliyor

Asi bakışların yanağında konaklıyorum
Hıçkırıklı rüzgâr esiyor göğsümde
EYYÛB’UN yaraları kangren olmuş
Merhem olsun diye tenime süresim geliyor

Yokluğun
Ölü ceninin damarlarında damıtıyor
Sessiz benliğimi
Ve
Ötelerin ötesinde Lut’la buluşturuyor
Sensizliğimi

Yakarılarımız alev alev yakıyor geceyi
Dağlardan taşlar yağıyor üzerimize
Ezgin yüreğimiz gökte yıldız söndürüyor
Karanlık şehrin
Çıkmaz sokakları kin kusuyor tenimize
Utancımızdan
Geriye dönüp bakamıyoruz bile

Sığıntımız Yusuf’un kuyusudur
Ey! Sevgili
Kanlı gömlek kokularını arıyoruz
Tatlı bir yel esiyor
Züleyhanın ruhunda avunuyoruz

Düş tarlalarında umutlarımız büyüyor
Yarına olan duygularımız
Prangalar vuruyor boynuma
Yıldızlar kelepçeleniyor yüreğimde
Zifiri gece diz çöküyor önüme
Sen düşüyorsun aklıma
Ve aşka sürgün
Sürgün gidesim geliyor