Ben bu gece yazarım arkadaş!
Durduramaz kimse kalemimi
Ne yarım kalmış sevdalar engel olur bana
Ne istenmemiş aşkların çekip gitmesi


Bu gece her şeye herkeze inat
Yorulmadan yazarım arkadaş!
İhanete uğrayan düşlere yazarım önce
Yıkılan hayallere
Terkedilmiş rüyalara
Sensiz kalan masallara


Bu gece kendime inat
Alır elime kalemimi
Daha çok yazarım
Nazım Hikmet’e kızarım mesela
Sevsin benide elma!
Aşkı, sevgiyi, bağlılığı sorgularım
Yarım kalan hayatların
Tek düze devam edişin
Sil baştan yapamayaşını
Sol yanının her defasıda
Daha bir fazla acıyışını!


Ben bu gece durmaksızın
Ayrı bir telden
Ayrı bir havadan
Apayrı bir diyardan
Yazarım arkadaş!
Denize karışan gözyaşlarına yazarım
Mehtabın kendini hissettirmediği
O masum ama bir o kadar da
Şerefsiz gecelerde!



Yazarım durmaksızın bu gece
Hayata yeni bir sayfa açmaya çalışarak
Arkadaş!
Sevmiyorsa gitsin, seviyorsa kalsın,
Diyebilmeyi öğretmek isterim
Kara kaş, kara gözün, kalpsizlik kadar
Can acıtmayacağını yazmak isterim
Durdurak bilmez kalemimin ucundan


Bu gece sana inat
Sevdiklerime inat yazarım ben
Beni yalnız bırakmayan arkadaş!
Sevmenin emek olduğunu
Aynı zamanda da diğer adının
Her zaman hüzün olduğunu
Tüm dünyaya anlatırım


Bu gece dün doğmadan
Deliler gibi yazarım arkadaş!
Yalnızların yalnızlığını paylaşır
Ateş başında ki aşıkların
İçten hissizliğini anlatırım mesela
Şarkıların birer masal olduğunu
Ve masalların asla gerçek olmadığını!


Bu gece var ya
Ben bu gece
Kağıdı yırtana kadar
Paramparça edene kadar
Tek bir parçası kalmayana kadar
Yazarım arkadaş!
Aynalara bakan yüzlerin
Sahte kimlikleri vardır benliklerinde
Kalp kapısından
Rahatlıkla geçebilsinler diye
Geçirme arkadaş!
Geçirme ki sende üzülme!


Ah bu gece var ya
Bu gece çok uzun
Ve ben daha da uzatırım onu
Yazarak arkadaş!